10 mei
Waar zijn we met zijn allen mee bezig? Wat is onze visie op de toekomst van de mens?
Hoe zit het leven er over 20 jaar uit? Iedereen doet maar wat, heb ik soms het idee.
Het vervoer gaat veranderen, de Minister stelt nieuwe wetgeving voor op middellange termijn: elektrische (zelfsturende?) auto’s lijkt straks op het openbaar vervoer, er komen bemande vliegtuigjes etc. Hoe het zal zijn weten we niet, maar er wordt al hard aan gewerkt. Straks betalen we contactloos (!) alleen nog maar digitaal. Het maakt ons sterk afhankelijk van internet en elektriciteit en van onze banken.
Idem in de gezondheidszorg. De digitalisering schrijdt voor. Ik kan via de app al mijn huisarts bereiken om een afspraak te maken. We willen ziektes uitbannen en zo lang mogelijk leven. Misschien kan de mens straks wel heel oud worden, verjongd en wel. Dan wordt de dood iets waar we echt over moeten gaan beslissen. Wanneer stappen we uit het leven en hoe? Op dit moment is ‘voltooid leven’ nog niet geregeld. Hoe doen we dat dan? De maakbaarheid ten top. Leven zolang als je zelf wil.
Maar hoe geven we dat leven dan invulling, zin? Willen we robots thuis waar we tegen kunnen praten en die dan onze boodschappen aan de deur kunnen laten bezorgen? Ligt verveling op een gegeven moment niet op de loer?
Wat is niet heerlijker dan zelf een boodschapje te halen. We worden veel te dik als we ons huis niet meer uit hoeven voor de meest basale dingen. Dan maar de hele dag de sportschool in? Vraag eens aan mensen in het verpleeghuis of die niet graag zelf naar buiten zouden willen om naar de winkel te lopen. En hoe sterk de behoefte kan zijn aan een praatje, een luisterend oor.
Ik weet het, ik gooi zo wat dingen op een hoop. En ik snap heus wel dat tobben met de was voor een groot gezin en geen koelkast hebben, zodat je per dag je melk moest halen iets is, wat achter ons ligt. Maar als we enerzijds zo hameren op eigen regie, waarom willen we dan alle diensten uit handen geven? Autonomie is niet alleen zelf beslissen, maar ook zelf doen.
Onze kwaliteit van leven bestaat niet simpelweg uit luxe en nietsdoen. Zo dolce is far niente niet, als er geen arbeid en soms eens wat ‘moeten’ tegenover staat. Moeite doen levert vaak voldoening op.
Je gaan zitten vervelen in een emotieloze volautomatische wereld lijkt me geen kwaliteit van leven. Een boek lees ik, omdat het me verrijkt. Maar dat vult mijn dag niet. Kwaliteit van leven is ook iets nastreven en dat bereiken. Kwaliteit van leven bestaat ook bij de gratie van even niet en van waarderen wat er is. Er moet nog wat te ontdekken over blijven. Kwaliteit van leven vergt ook een bepaalde mate aan sociale interactie met andere mensen.
Wat is voor mij voor kwaliteit van leven? Gezien worden door een ander, lekker eten, lezen, buiten wandelen en mij energiek voelen, goed contact met familie en vrienden en natuur, nieuwe avonturen beleven. Een boterham met tevredenheid!
Wat is voor u kwaliteit van leven?
10 mei 2017